Po raz 27 została odprawiona MSZA ŚWIĘTA ZA ZMARŁYCH 117 członków Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP Oddziału w Bydgoszczy 05 listopada 2024 roku (wtorek) o godz. 18.30 w kościele p.w. Świętej Trójcy przy ul. Świętej Trójcy 26 w Bydgoszczy. Udział wzięło ok. 15 członków stowarzyszenia.

W 2024 roku pożegnaliśmy kol. Ryszarda Krawczyka.

Od 1994 roku był członkiem zwyczajnym SITK RP Oddziału w Bydgoszczy. Za zaangażowanie w pracy Stowarzyszenia w 1998 roku otrzymał Srebrną Odznakę Honorową SITK. Należał do Koła nr 2 – Drogowców z Bydgoszczy.

Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 14 lipca 2024r. zmarł nasz kolega mgr inż. Waldemar Krawczyk. Edukację zawodową rozpoczął w Technikum Budowlanym im. Jurija Gagarina w Bydgoszczy, a kontynuował ją w Akademii Techniczno – Rolniczej w Bydgoszczy na wydziale budownictwa. Studia ukończył w kwietniu 1981 roku uzyskując dyplom magistra inżyniera budownictwa w specjalności w specjalności drogi, ulice, lotniska. Uprawnienia budowlane do projektowania i kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności mostowej uzyskał w 2004r.  

Pracę zawodową rozpoczął w maju 1982r. w Rejonie Dróg Publicznych w Nakle nad Notecią Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Bydgoszczy na stanowisku kierownika obwodu mostowego. Od roku 1987 został pracownikiem Wydziału Mostów Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Bydgoszczy na stanowisku starszego inspektora nadzoru a później starszego specjalisty ds. mostów. W latach 1990 do 1992 pełnił funkcję zastępcy Dyrektora Rejonu Dróg Publicznych w Szubinie. W okresie od 1992r. do 1996r. prowadził własną działalność gospodarczą. Najbardziej prężnym jednak okresem pracy mgr inż. Waldemara Krawczyka była praca w Dyrekcji Okręgowej Dróg Publicznych w Bydgoszczy (po przekształceniach w Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad oddział w Bydgoszczy). W latach 1996 do 1997 pełnił funkcję inspektora nadzoru w Wydziale Mostów, a w roku 1997 został Naczelnikiem tego wydziału. Do roku 2007 pod jego kierunkiem Wydział Mostów zrealizował między inny mi remonty mostów przez rzekę Wisłę w Grudziądzu, Fordonie i Chełmnie. We wszystkich tych inwestycjach niezbędne było wykonanie tymczasowych przepraw mostowych z mostów składanych (MS-54, DMS-65). Równolegle z Pracą w Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w ramach umów o dzieło wykonał między innymi projekt mostu przez Kanał Notecki w miejscowości Gorzany, projekt mostu przez rzekę Drwęcę w miejscowości Brodnica oraz projekt wiaduktu kolejowego nad drogą wojewódzką nr 249 w ciągu linii kolejowej nr 18 Kutno – Piła w Solcu Kujawskim.W latach 2007 do 2015 został Naczelnikiem Wydziału Realizacji Inwestycji w którym to wydziale między innymi przygotowywał materiały kontraktowe a następnie sprawował kontrolę nad realizacją budowy odcinka Czerniewice – Kowal autostrady A-1. W roku 2015 Mgr inż. Waldemar Krawczyk powrócił do Wydziału Mostów zajmując w nim stanowisko Głównego Specjalisty, a w ramach jego zadań była kontrola stanu i sprawowanie nadzoru nad wykonaniem robót gwarancyjnych na obiektach mostowych autostrady A-1 (odcinek Czerniewice –Kutno).

W lutym 2023r. mgr inż. Waldemar Krawczyk zakończył pracę zawodową i przeszedł na emeryturę.

Cześć jego pamięci!!!!

Spotkanie rozpoczęło się w Skansenie Lokomotyw i Urządzeń Technicznych w Zduńskiej Woli, który jako zakładowa izba historii został otwarty oficjalnie dla zwiedzających 11 listopada 1993 r. po pracach przygotowawczych trwających od 1989 r. na terenie Zakładu Taboru w Karsznicach podlegającego północnej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowych w Gdańsku.

Pierwszym eksponatem był parowóz Ty23-273. W latach następnych poszerzano zbiory. Sprowadzono kolejnych siedem parowozów różnej produkcji oraz trzy parowozy przemysłowe i trzy lokomotywy spalinowe.

Lokomotywa Tr 21 – 53

Do taborowych perełek należy niewątpliwie amerykański parowóz towarowy Ty246-22. Nazywano je potocznie „Trumanami” lub „Amerykanami”. Ten będący w Karsznicach to jedyny egzemplarz jaki zachował się w Polsce.

W 2010 roku Prezydent Miasta Zduńska Wola przekazał teren skansenu kolejowego w użyczenie Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola. W 2015 roku na wniosek dyrektora Muzeum Historii Miasta Rada Miasta Zduńska Wola utworzyła na bazie skansenu filię Muzeum Historii Miasta Zduńska Wola.

Zwiedzaliśmy również warsztaty kolejowe w Karsznicach – makieta dworca towarowego.

Muzeum Narodzin Św. Ojca Maksymiliana Kolbe

Na koniec odbył się spacer po Zduńskiej Woli, która prawa miejskie otrzymała w 1825, jednak historia osadnictwa na terenach Zduńskiej Woli sięga XIV wieku. Od XIX wieku miasto rozwijało się jako ośrodek przemysłu włókienniczego, a w dwudziestoleciu międzywojennym – jako węzeł kolejowy będący częścią magistrali węglowej.

Pomnik Józefa Piłsudskiego na placu Wolności.

W dniach 03 – 04.10.2024 r. odbyło się międzyoddziałowe spotkanie SITK RP. Gospodarzem spotkania był oddział w Poznaniu. Nasz Oddział reprezentowali I zastępca Prezesa kol. Tomasz Talarczyk oraz członek zarządu kol. Leszek Chłopek.

W spotkaniu wzięło udział 36 uczestników z 12 Oddziałów.

W pierwszym dniu, o swojej pracy w Oddziałach opowiadali przedstawiciele Oddziałów w Poznaniu, Wrocławiu, Słupsku, Koszalinie, Białymstoku, Krakowie, Kielcach i Katowicach. W drugim dniu, o aktywności w Oddziałach opowiadali: Bydgoszcz, Łódź, Ostrów Wlkp. Szczecin i Warszawa. Prezentacji z działalności oddziału w Bydgoszczy przedstawił kol. T. Talarczyk.

Po zakończeniu części merytorycznej udaliśmy się na wycieczkę techniczną zabytkowym tramwajem. Koledzy z Poznania zapoznawali nas z ciekawymi rozwiązaniami technicznymi w przewozach tramwajowych oraz opowiadali o miejscach, które mijaliśmy na trasie przejazdu.

Wszyscy uczestnicy, dziękując gospodarzom stwierdzili, że spotkanie było bardzo merytoryczne, szczególnie jeżeli chodzi o wymianę doświadczeń w pracy poszczególnych Oddziałów.

                           

W dniach 27-28.06.2024r. odbyło się plenarne spotkanie członków Krajowego Klubu Miłośników Historii i Zabytków Transportu SITK RP w Łodzi – udział wzięli również nasi członkowie w/w klubu, tj. Irena i Roman Lewandowscy, Cezary Mączka i Ewa Drążkiewicz.

Zapoznano nas z nowo budowanymi obiektami, tj. zajezdnia Chocianowice i nowy Zakład Techniki Helenówek.

Podziwialiśmy imponujące zbiory starych tramwajów, autobusów i wozów technicznych, które sukcesywnie są doprowadzane do stanu  użytkowego przez członków Stowarzyszenia działającego  przy starej Zajezdni Brus.

Po Łodzi przemieszczaliśmy się zabytkowym tramwajem i starym autobusem Jelcz.

Dzięki uprzejmości Pana Dyrektora Zespołu Szkół Żeglugi Śródlądowej im. kmdr. Bolesława Romanowskiego w Nakle nad Notecią w dniu 11 czerwca 2024r. odbył się rejs statkiem Łokietek ze szkolnej przystani dla członków SITK RP O/Bydgoszcz.

Szkoła ma ponad siedemdziesięcioletnie doświadczenie w prowadzeniu kształcenia zawodowego młodzieży i dorosłych. Praktyczną naukę zawodu i praktyki zawodowe technika żeglugi śródlądowej uczniowie pobierają na statku szkolnym „Wł. Łokietek” i u armatorów takich jak : Żegluga Bydgoska, Odra-Trans i prywatnych. Szkoła współpracuje ze szkołami holenderskimi, w związku z tym wyróżniający się uczniowie są kierowani na praktyki miesięczne do Holandii. Szkoła posiada odpowiednio wyposażoną bazę dydaktyczną – Pracownia symulatora manewrowo – kontrolnego; Klasopracownia nawigacyjna; Klasa mechanizmów pomocniczych.

Mimo niesprzyjającej pogody rejs odbył się, humory nam dopisały, a piękne widoki na łąki nadnoteckie umilały nam czas. Podziwialiśmy odremontowaną śluzę Józefinka.

Jesteśmy wdzięczni za liczne objaśnienia i fachową obsługę. Szczególne podziękowania należą się kol. Grzegorzowi Nadolnemu (kapitan rejsu) i kol. Piotrowi Janas (sternik) oraz uczniowi III klasy Technikum Żeglugi Śródlądowej –  kol. Maksymilianowi Gil.

W spotkaniu uczestniczyło 35 osób, w tym 2 kolegów z Bydgoszczy (kol. Henryk Jaracz i kol. Tadeusz Łoboda).

Po południu zwiedzaliśmy w Jędrzejowie Muzeum Zegarów im. Przypkowskich, które specjalizuje się głównie w prezentacji zegarów słonecznych i przyrządów astronomicznych. Muzeum powstało w 1909r. w oparciu o prywatną kolekcję lekarza z Jędrzejowa Feliksa Przypkowskiego, który od 1895 roku gromadził zabytkowe zegary słoneczne, a także literaturę i inne materiały poświęcone gnomonice.

Muzeum posiada szereg bardzo zróżnicowanych tematycznie działów. Główny dział obejmuje zegary słoneczne i inne typy zegarów od XVI do XX wieku (np. zegary wodne, klepsydry, świece zegarowe), w tym wiele dzieł o wielkiej wartości artystycznej, pochodzących z najlepszych warsztatów Europy.

Odwiedziliśmy również w Jędrzejowie Archiopactwo Ojców Cystersów, które założyli zakonnicy z Francji w 1149 r. W jednej z kaplic umieszczony jest ołtarz grobowy Błogosławionego Wincentego Kadłubka i posrebrzana trumna z jego relikwiami, ponieważ spędził tu ostatnie lata swego życia.

Zaciekawiło nas tutejsze muzeum.

Następnego dnia zwiedziliśmy w Nowej Słupi Muzeum Starożytnego Hutnictwa Świętokrzyskiego oraz wysłuchaliśmy referatu dotyczącego odkryć związanych z miejscami wytopu żelaza w regionie. Placówka powstała w związku z odkryciem, przy drodze na Święty Krzyż, starożytnych pieców hutniczych. Obiekt otwarto 29 maja 1960 roku. Ekspozycja muzealna przedstawia technologię dawnego hutnictwa świętokrzyskiego (m.in. relikty dymarek), jego zasięg terytorialny oraz wyroby, uzyskane historycznymi metodami. Zaprezentowana jest również historia badań i wykopalisk.

Następnie seniorzy zwiedzili Centrum Kulturowo – Archeologiczne znajdujące się obok Muzeum Starożytnego Hutnictwa Świętokrzyskiego, a tam rekonstrukcję osady z pierwszych wieków naszej ery.

Ostatnim turystycznym miejscem spotkania była Łysa Góra (594m npm) wraz ze znajdującym się na niej Opactwie założonym przez benedyktynów.  Od 1936 klasztor zamieszkuje Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej.

Do bazyliki przylega Kaplica Oleśnickich, gdzie znajdują się od 1723 roku relikwie Krzyża Świętego. Według legendy podarował ją klasztorowi królewicz węgierski Emeryk, syn Stefana I Świętego, który miał przebywać w Polsce na zaproszenie Bolesława Chrobrego. W pogoni za jeleniem książę oddalił się od orszaku i zabłądził. Gdy miał już zabić zwierzę, pomiędzy rogami jelenia ukazał się krzyż, a Emeryka oślepiła wielka jasność. Księciu ukazał się anioł, który wskazał mu drogę do pobliskiego klasztoru i nakazał pozostawić tam relikwie.

W krypcie kaplicy Oleśnickich złożone jest zmumifikowane ciało, które przypisuje się Jeremiemu Wiśniowieckiemu.

Zobaczyliśmy również Muzeum Misyjne Misjonarzy Oblatów, którzy rezydują tutaj do dzisiaj.

W dwudniowym spotkaniu towarzyszył uczestnikom znany przewodnik
świętokrzyski Pan Kazimierz Micorek przekazując ciekawe informacje i wiadomości o
odwiedzanych miejscach i zabytkach naszego regionu.